Asbest is vroeger veel in gebouwen toegepast. Dit komt omdat asbest bepaalde eigenschappen heeft die een gebouw beter kunnen maken. Vroeger wist men echter nog niet dat asbest zo schadelijk is. Vanaf 1993 is asbest dan ook verboden in Nederland. Helaas is er in de periode van 1960 tot 1990 in 80% van de huizen die in deze periode gebouwd zijn, asbest verwerkt. Het gaat niet alleen om fabrieken en scholen, maar ook om boerderijen, rijtjeshuizen en flats.

In flats is asbest meestal verwerkt in platen die achter muren, of plafonds zitten. Ook kan het voorkomen dat er asbest verwerkt is in de dakbedekking, of onder de vloerbedekking. Dit werd gedaan, omdat asbest ervoor zorgt dat een ruimte beter geïsoleerd wordt. De stof houdt warmte vast. Daarnaast kan asbest zeer goed tegen hoge temperaturen.

Het asbest wat zich in flats kan bevinden is meestal hechtgebonden asbest. Dit wil zeggen dat de asbestvezels klem zitten in het materiaal, en dus niet vrij kunnen komen. Hechtgebonden asbest hoeft daarom niet schadelijk te zijn. Wel kan het gevaarlijk worden als het asbesthoudende materiaal wordt aangetast. Bij het breken van het materiaal kunnen er vezels vrijkomen. Daarom moet er ook voorzichtig worden omgegaan met hechtgebonden asbest in flats. Eigenaren, of verhuurders van de kamers zijn er verantwoordelijk voor dat het asbest geen gevaar voor de bewoners oplevert.

Zo zal er een recente asbestinventarisatie gedaan moeten zijn. Daarnaast moet er een asbestbeheersplan worden gemaakt. Dit plan bevat onder andere voorschriften voor het geval er onverwacht schade ontstaat. Ook staan er in het plan maatregelen die ervoor zorgen dat bewoners niet aan asbest worden blootgesteld. Een voorbeeld van zo’n maatregel kan zijn dat er op bepaalde plakken niet geboord mag worden.