Na de Tweede Wereldoorlog zijn er in Nederland verschillende moskeeën gebouwd. Tot 1990 werd er veel asbest gebruikt in de bouw. De stof heeft namelijk bepaalde eigenschappen die bouwmateriaal een stuk sterker kunnen maken. Asbest kan bijvoorbeeld goed tegen zuren en hoge temperaturen. Ook is de stof zeer sterk, en kan het ervoor zorgen dat de isolatie in een gebouw verbeterd wordt.

De kans is vrij groot dat er asbest in moskeeën aanwezig is, die tussen 1945 en 1990 zijn gebouwd. In 1987 kwam men erachter dat asbest gevaarlijk is, waardoor het sinds 1990 amper meer in de bouw gebruikt werd.

Vanaf 1993 is het gebruik en de verkoop van asbest officieel verboden in ons land. Asbest kan op verschillende plekken in een moskee zitten. Het meest aannemelijk is dat het in platen verwerkt zit, die voor een betere isolatie moeten zorgen. Deze platen zitten vaak achter muren of plafonds. Het asbest in deze platen is hechtgebonden, en daarom niet per se schadelijk.

Dit kan het echter wel worden als er onverwacht schade aan het asbesthoudend materiaal ontstaat. Daarom moet er in elke moskee waarin asbest aanwezig is een noodplan zijn. Dit is een plan met voorschriften over wat er moet gebeuren als er een calamiteit plaatsvindt. Een calamiteit is een onverwachte gebeurtenis, waarbij schade ontstaat. Het noodplan is er, om ervoor te zorgen dat er bij onverwachte schade geen risico’s zijn voor mensen die op dat moment aanwezig zijn in de moskee.